سابقه و هدف بیماری عروق کرونری (Coronary Artery Disease = (CAD)) بیماری پیچیده ای است که درنتیجه ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی بروز می یابد. آنزیم متیلن تترا هیدروفولات ردوکتاز (MTHFR) یک آنزیم مهم در متابولیسم هموسیستئین و بروز بیماری های قلبی می باشد. پلی مورفیسمC677T این آنزیم درکاهش فعالیت این آنزیم و عملکرد ناقص آن نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم C677T ژن MTHFR و استعداد ابتلا به بیماری (CAD) می باشد. مواد و روش ها این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 71 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر و 71 نفر بدون سابقه ی بیماری قلبی به عنوان شاهد انجام گرفت. جهت تعیین نوع پلی مورفیسم از روش PCR-RFLP استفاده شد. یافته ها میانگین سنی افراد در گروه مورد و شاهد به ترتیب 9/8± 2/58 و 9/13± 46 سال بود (0000/0= p). در گروه مورد 37 نفر (1/52 درصد) مرد و 34 نفر (9/47 درصد) زن و در گروه کنترل 38 نفر (5/53 درصد) مرد و 33 نفر (5/46 درصد) زن بودند. فراوانی ژنوتیپ های CC، CT و TT پلی مورفیسم C677T در بیماران مبتلا به (CAD) به ترتیب 2/59، 2/35 و 6/5 درصد و در گروه کنترل 62، 32. 4 و 4/5 درصد بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (937/0= p) و هم چنین فراوانی آلل T در گروه مورد 8/40 و در گروه کنترل 38 درصد به دست آمد که هیچ اختلاف معنی داری بین این دو گروه مشاهده نشد (864/0= p). استنتاج: ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم C677T ژن MTHFR و استعداد ابتلا به (CAD) مشاهده نشد. پیشنهاد می گردد که مطالعات دیگری در آینده در گروه های جمعیتی بزرگ تر انجام پذیرد.

زمینه و هدف: خوداثربخشی قلبی عبارت است از اطمینان فرد از توانایی خود در کنترل بیماری و حفظ وظایفش، و باورهای بهداشتی نیز عبارت است از ارزیابی میزان خطر یک مشکل سلامتی و ارزیابی منافع و موانع انجام رفتارهای سلامتی. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بین باورهای سلامتی و خوداثربخشی قلبی در مصرف سیگار بیماران عروق کرونری بود. روش کار: در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، 185 بیمار کاندید عمل جراحی CABG و PTCA مبتلا به اختلال قلبی کرونری از بیمارستان مرکز قلب تهران به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های خوداثربخشی قلبی سالیوان و پرسشنامه محقق ساخته باورهای سلامتی پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون لجستیک با استفاده از نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که از بین دو متغیر پیش بین، تنها خود اثربخشی قلبی قادر به پیش بینی سابقه مصرف سیگار (14/0-=β ) در بیماران (CAD) می باشد. مقدار بالای آماره Wald نشان از سودمندی و توان بالای متغیرخوداثربخشی در پیش بینی مصرف سیگار است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر این نکته است که خود اثربخشی قلبی یکی از تعیین‫ گرهای مهم مصرف سیگار در بیماران (CAD) می باشد. بنابراین، لازم است در مداخلات پیشگیرانه و درمانی ترک سیگار توجه ویژه ای به افزایش خوداثربخشی قلبی در این بیماران شود.

مقدمه: اهمیت بالینی موج T معکوس در لید avl در تشخیص بیماری عروق کرونری نامشخص است. بنابراین ما بر آن شدیم تا ارتباط بین موج T معکوس در لید avl را با شدت و محل درگیری عروق کرونری در آنژیوگرافی الکتیو ارزیابی کنیم. متد و روش ها: نوار قلب 167 بیمار که تحت آنژیوگرافی عروق کرونر الکتیو قرار گرفتند مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام بیماران آنژین مزمن و پایدار قفسه صدری داشتند. بیماران با موج T معکوس ثانویه از مطالعه خارج شدند(67مورد). تفسیر نوار قلب و یافته های آنژیوگرافی توسط متخصصین قلب مجرب صورت گرفت. 50 بیمار با موج T معکوس ایزوله در نوار قلب و 50 بیمار با نوار قلب نرمال در گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج: از 100 بیمار مورد مطالعه، 53 بیمار مرد و 47 بیمار زن بودند. میانگین سنی بیماران 63. 77 بود. ارتباط معنی داری بین شدت درگیری در شریان نزولی قدامی (LAD)و موج T معکوس در لید avl مشاهده شد(p value<0. 0001 ). حساسیت و اختصاصیت موج T معکوس در لید avl در تشخیص تنگی مهم شریان LAD، به ترتیب 88 و 65 درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، ارتباط معنی داری بین وجود موج T معکوس در لید avl با انسداد مهم LAD بخصوص در قسمت میانی شریان با حساسیت و اختصاصیت نسبتا بالا مشاهده شد.

تحقیق حاضر بر روی 99 نفر زن و مرد در محدوده ی سنی 75-33 با درد قفسه ی سینه به بیمارستان شریعتی تهران مراجعه نمودند، انجام شد. 57نفر از این افراد مبتلا به انسداد عروق کرونر(CDA) و 42 نفر بدون انسداد بودند. آزمایشات بیوشیمیایی برای اندازه گیری TC،LDL-C،VLDL-C،TAG انجام گرفت و برای اندازه گیری HDL-C و زیر گروههای آن از روش رسوبی استفاده شد. میانگین میزان TC،TAG،LDL-C،VLDL-C نسبت TC /HDL-Cو نسبتLDL-C/HDL-C در مبتلایان به (CAD) نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داده،و میانگین میزانHDL-C،HDL2-C و نسبت HDL2-C/HDL3-C در بیماران با انسداد نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داده است. میانگین مقدارHDL3-C در دو گروه بیمار و کنترل تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد. مهمترین اختلاف معنی دار در میزان HDL2-C بیماران با انسداد کرونری نسبت به افراد کنترل مشاهده می شود و این نکته مبین آن است که بهتری فاکتور برای بررسی وجود انسداد یا عدم وجود آن اندازه گیریHDL2-C می باشد. بدین وسیله می توان قبل از انجام آنژیو گرافی احتمال وجود انسداد را پیشگویی نمود و تدابیر درمانی را به کار گرفت. نزدیک 68% بیماران دارای کلسترول بالاتر از حد طبیعی بودند. در صورتی که 22درصد از آنها دارای میزان HDL-C پایین و 96% از آنها دارای HDL2-C کم هستند. که نشان دهنده ی اهمیت اندازه گیری HDL2-C در تشخیص این بیماران می باشد. بعد از HDL2-C مهمترین فاکتور قابل بررسی نسبتHDL2-C/HDL3-C می باشد و در مرتبه ی سوم می توان نسبتTC/HDL-C را به عنوان یک فاکتور مهم برای تشخیص بیماران به کار برد.

هدف: بررسی اثرات حذف شریان رادیال از قسمت فوقانی ساعد روی جریان خون اندام عمل شده می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 30 نفر از بیماران پیوند شده عروق کرونری با استفاده از شریان رادیال بین سالهای 1381 تا 1383 از نظر عملکرد عروق باقی مانده با اندام سالم مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که متوسط قطر شریان براکیال و شریان اولنار اندام عمل شده افزایش معنی داری نسبت به اندام سالم پیدا نمودند (p<0.05)، همچنین سرعت جریان خون در فاز پیک سیستول (Peak Systolic Velocity) PSV و در فاز انتهای دیاستولی (End Diastolic Velcity) EDV برای هر دو شریان باقی مانده در اندام افزایش معنی داری نسبت به اندام عمل نشده داشت (p<0.05). متوسط ایندکس مقاومتی (Resistance Index) RI هم در هر دو شریان کاهش واضحی نسبت به اندام سالم نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده و مطالعات قبلی در خصوص عملکرد دست در برداشتن شریان رادیال، می توان نتیجه گرفت که حذف شریان رادیال از قسمت پروگزیمال ساعد در فعالیتهای عادی اختلال جدی از نظر ایسکمی اندام به شرط وجود کفایت خونرسانی سایر شریانها، ایجاد نمی نماید و استفاده از این شریان در اعمال پیوند عروق کرونری مشکلی از نظر ایسکمی اندام ایجاد نمی نماید.

زمینه و هدف: اختلال نعوظ ( Erectile Dysfunction) یک مشکل شایع پزشکی بوده و شیوع آن در جمعیت بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری بیشتر است. بسیاری از ریسک فاکتورهای ED با بیماری عروق کرونر مشترک بوده و لذا ED به عنوان Disease Risk equivalent ((CAD)) Coronary Artery پذیرفته شده است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی یافته های آنژیوگرافیک شریان پودندال داخلی در بیماران کاندید آنژیوگرافی عروق کرونری مبتلا به ایمپوتنسی می باشد.روش بررسی: چهل بیمار مرد که کاندید آنژیوگرافی عروق کرونری بوده و از ED شاکی بودند وارد مطالعه شدند. ED در این بیماران با استفاده از نسخه 5 سوالی پرسش نامه IIEF (International Index of Erectile Function) که SHIM (Sexual Health Inventory for Men) نامیده می شود، ارزیابی شد. بیماران بعد از آنژیوگرافی عروق کرونری در همان جلسه تحت آنژیوگرافی عروق لگنی قرار گرفتند.یافته ها: شدت ED با تعداد عروق کرونر مبتلا به آترواسکلروز ارتباط داشت (P=0.028). همچنین احتمال وجود آترواسکلروز در عروق لگنی با شدت ED ارتباط داشت (P=0.017). آترواسکلروز عروق لگنی در بیمارانی که 3 VD، 2 بودند (P=0.03) و نیز در بیماران دیابتی شایع تر بود (P=0.023).نتیجه گیری: علی رغم شیوع بالای ED در بیماران مبتلا به (CAD) آترواسکلروز عروق لگنی در آن ها شایع نیست و اکثر پلاک های آترواسکلروزی در عروق لگنی این بیماران در سطح شریان پودندال داخلی است. وجود ED شدید، احتمال درگیری شدید عروق کرونر را مطرح می کند و از میان ریسک فاکتورهای استاندارد تنها دیابت با آترواسکلروز عروق لگنی ارتباط دارد.

زمینه و هدف: توموگرافی چند برشی کامپیوتری (MSCT) یک روش غیرتهاجمی در تشخیص بیماری شریان کرونری ((CAD)) است. هدف این مطالعه تحقیق پیرامون ارزش تشخیصی 64-slice MSCT در جریان مراجعات روتین در بیماران بدون هرگونه گزینش خاص است.روش بررسی: 64 بیمار با شک به (CAD) کاندید آنژیوگرافی تحت ارزیابی با هر دو روش  64-MSCTو آنژیوگرافی کمی کرونری (QCA) قرار گرفتند. سیستم (Somatom Sensation 64, Siemens ) CT با تعداد 64 برش در هر چرخش gantry و با رزولوشن فضایی 4/0×4/0×4/0 میلی متر و زمان چرخش معادل 370 میلی ثانیه بود. متوسط فاصله زمانی بین انجام MSCT وQCA ، 3.9±7.2 روز بود. حساسیت، ویژگی، دقت تشخیصی، ارزش تشخیصی مثبت (PPV) و ارزش تشخیصی منفی (NPV) برای 64-MSCT در تشخیص یا رد (CAD) (بنا به تعریف، وجود تنگی بیش از 50% در یک یا بیش از یک سگمان کرونری) هم با آنالیز بر پایه بیمار و هم با آنالیز بر پایه سگمان مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها:  CT 61آنژیوگرام از مجموع 64 مورد (95%) کیفیت تشخیصی قابل قبول داشت QCA .بیماری کرونری را در 64% موارد (61/39) نشان داد و در مابقی موارد بیماری قابل توجه را نشان نداده یا یافته های نرمال داشت. حساسیت، ویژگی، دقت، PPV، NPV برای64-MSCT بر حسب آنالیز بر پایه بیمار به ترتیب عبارت بود از 92%، 86%، 90%، 92% و 96%. با آنالیز بر پایه سگمان، از مجموع 791 سگمان، تعداد 695 سگمان (88%) قابل ارزیابی با روش 64-MSCT بود و پارامترهای حساسیت، ویژگی، دقت، PPV،  NPVبرای64-MSCT  با آنالیز بر پایه سگمان در تعیین تنگی های بیش از 50% عبارت بود از: 80%، 92%، 90%، 65% و 96%.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، 64-MSCT یک ارزش تشخیصی بالا هم بر پایه بیمار و هم بر پایه سگمان نشان داد. این یافته ها نقش 64-MSCTرا در به کارگیری جهت تعیین میزان خطر در تشخیص (CAD) به عنوان یک شیوه تشخیصی غیرتهاجمی مطرح کرده و مورد تاکید قرار می دهد.

مقدمه: بیماری های قلبی و عروقی که در راس آنها بیماری های عروق کرونر قرار دارند اولین عامل مرگ و میر در ایران و جهان می باشد فاکتورهای متعددی مانند سن، جنس، سیگار... در ایجاد آن دخیل می باشد. با توجه به تنوع فاکتورهای خطر در محیط های جغرافیایی مختلف و نژادهای این مقاله با هدف بررسی، فاکتورهای خطر در بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس کرنری قرار گرفته اند انجام گردیده است.روش کار: این مطالعه موردی، شاهدی در سال 1383-1382 در بیمارستان فوق تخصصی قلب جواد الائمه (ع) مشهد انجام شده است. تعداد 100 بیمار سابقه بیماری عروق کرونر و تنگی بیش از 60 درصد داشته و تحت عمل جراحی بای پس کرونری قرار گرفته و 100 بیمار با بیماری عروق کرونر که نیاز به عمل جراحی نداشته اند صورت گرفته است.از کلیه بیماران قبل از ورود به مطالعه آنژیوگرافی و معاینه بالینی به عمل آمد. اطلاعات فردی و آزمایشگاهی و آنژیوگرافی در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون دانشجویی و جداول توزیع فراوانی پردازش شده است.نتایج: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین دو گروه از نظر شیوع جنسی با (0.001=P)، میانگین سنی با (0.001=P)، تاریخچه مصرف سیگار با (0.001=P)، میانگین FBS (0.023=P) و نوع شغل با (0.004=P) اختلاف معناداری در نظر آماری وجود دارد. به طور کلی در بررسی انجام شده شایعترین اندیکاسیون هایی که بیماران کرونری را به سمت جراحی می کشاند سن بالا، جنس مذکر، شغل کم تحرک، فشار خون، سیگار و افزایش FBS بوده است.در سایر موارد مانند کلسترول، تری گلیسرید LDL/HDL و APOA1 و APOB100 و AOA1/ApoB100 اوره، اسیداوریک، کراتینین، گروه خون و RH اگر چه اختلافی بین دو گروه وجود دارد ولی این اختلاف در سطح آماری معنی دار نمی باشد.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که وجود بیش از یک ریسک فاکتور از 6 ریسک فاکتور بررسی شده در بیماران احتمال عمل جراحی بای پس کرونری را نسبت به سایر فاکتورها افزایش داده است. بنابراین پیشگیری و کنترل این بیماری امری ضروریست زیرا از این طریق می توان از بسیاری مشکلات اقتصادی، اجتماعی، جسمی، روانی و... بیماران جلوگیری نمود.

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین وقایع و پیامدهای بالینی داخل بیمارستانی و پیگیری 9 ماهه بیماران با سابقه بای پس شریان کرونری و بدون سابقه (CABG) که تحت آنژیوپلاستی (PCI) شریان کرونری قرار گرفته اند انجام می شود.مواد و روشها: 1979 بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی شریان کرونری و پیگیری بالینی 9 ماهه قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. این بیماران بر حسب داشتن سابقه CABG (54 نفر) یا عدم سابقه CABG (1925 نفر) به دو گروه تقسیم شدند و ویژگیهای پایه، بالینی، تکنیکی و نیز عوارض PCI در بیماران بررسی شد.یافته ها: گروه دارای سابقه CABG دارای کسر تخلیه ای (EF) پایین تر (p=0.001)، میانگین سنی بالاتر (p=0.05) و شیوع بیشتر سابقه آنژیوپلاستی کرونری (PCI) (p=0.007)، سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر (p=0.05) و درگیری متعدد عروقی (p<0.001) بودند. همچنین، درصد مردان و دیابتیها در این گروه بیشتر بود (به ترتیب، (p=0.04, p=0.02. در این گروه بیشتر ضایعات از نوع B2/C بودند (p=0.01) و PCI بیشتر در محدوده شریان سیرکومفلکس چپ (LCX) انجام شده بود (p=0.001). میزان موفقیت تکنیکی و بالینی در گروه دارای سابقه CABG در مقایسه با گروه بدون سابقه CABG تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت (94.4% در مقابل (p=0.78, 97% و (92.6% در مقابل (p=0.16, 96.1%. در پیگیری بالینی، میزان رواسکولاریزاسیون بر روی همان رگ (TVR) در گروه دارای سابقه CABG 4.2% و در گروه بدون سابقه CABG 3.3% بود (p=0.67). از نظر حوادث مهم قلبی یا MACE نیز بین دو گروه تفاوت آماری قابل ملاحظه ای دیده نشد (به ترتیب، (p=0.999, %4.7, %4.5. پس از آنالیز multivariate، سابقه CABG تاثیری بر بروز TVR نداشت (p=0.98; OR=0.99 95%CI=0.21-4.70). متغیرهای مرتبط با بروز TVR در آنالیز PCI, multivariate در محدوده شریان نزولی قدامی چپ (LAD) (p=0.03, OR=0.26, 95% CI=1.06-3.99) و سابقه PCI (p<0.001, OR=5.78, 95% CI=2.92-11.44) بودند.نتیجه گیری: سابقه CABG تاثیری بر عوارض کوتاه مدت و بلند مدت PCI ندارد.سابقه PCI و PCI بر روی LAD عوامل مستقل پیش بینی کننده رواسکولاریزاسیون مجدد رگ هدف می باشد.